احادیث حضرت محمد ص
حدیث (801) امام موسی کاظم (ع) فرمودند:
طوبى لِلمُصلِحينَ بَينَ النّاسِ، اُولئِكَ هُمُ المُقَرَّبونَ يَومَ القيامَةِ
خوشا به حال اصلاحكنندگان بين مردم، كه آنان همان مقرّبان روز قيامتاند
تحف العقول، ص 393
حدیث (802) امام سجاد (ع) فرمودند:
خَفِ اللَّهَ لِقُدرَتِهِ عَلَيكَ واستَحىِ مِنهُ لِقُربِهِ مِنكَ
از قدرت خداوند بر خويش بترس و از نزديكىاش به خود شرمگين باش
بحار الأنوار ، ج 75 ، ص 160
حدیث (803) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
اِلتَمِسُوا الجارَ قَبلَ شِراءِ الدّارِ وَ الرَّفيقَ قَبلَ الطَّريقِ
پيش از خريد خانه، از همسايه ، و پيش از راهى شدن، از همراه پرس و جو كنيد
مستدرك الوسائل ، ج 8 ، ص 431
حدیث (804) امام على (ع) فرمودند:
كَفاك أدَباً لِنَفسِك اِجتنابُ ما تَكرَهُهُ مِن غَيرِك
براى تربيت كردن خود همين بس كه از آنچه در ديگران نمىپسندى دورى كنى
نهج البلاغه ، حكمت 412
حدیث (805) امام باقر (ع) فرمودند:
تَبَسُّمُ الرَّجُلِ في وَجهِ أخيهِ المُؤمِنِ حَسَنَةٌ
لبخند آدمى به روى برادر دينىاش حسنه است
مشكاة الأنوار ، ص 316
حدیث (806) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
اَلصَّدَقةُ تَمنَعُ مِيتَةَ السَّوءِ
صدقه دادن ، از مرگِ بد باز مىدارد
ثواب الأعمال ، ص 140
حدیث (807) امام على (ع) فرمودند:
لَن يَفُوزَ بِالْجَنَّةَ إلَّا السّاعي لَها
به بهشت نخواهد رسيد ، جز كسى كه براى آن بكوشد
ميزان الحكمة ، ح 2570
حدیث (808) امام على (ع) فرمودند:
اتَّقُوا مَعَاصِيَ اللَّهِ فِى الخَلَوَاتِ فَإِنَّ الشَّاهِدَ هُوَ الحَاكِمُ
از نافرمانى خدا در خلوت ها بپرهيزيد، زيرا همان کسی كه شاهد اعمال است، حکم و داورى مى كند
نهج البلاغه، حکمت 324
حدیث (809) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
إنَّ اللَّهَ يُحِبُّ مِنَ الخَيرِ ما يُعجَّلُ
خداوند شتاب در كار نيك را دوست دارد
الكافى، ج 2، ص 142
حدیث (810) امام باقر (ع) فرمودند:
ما شيعَتُنا إلّا مَنِ اتَّقَى اللّهَ و أطاعَهُ
شيعه ما تنها كسى است كه تقوا پيشه و مطيع خداوند باشد
تحف العقول، ص 295
حدیث (811) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
اَلبَرَكَةُ مَعَ اَكابركُم
بركت، با بزرگان شماست.
جامع الأخبار، ص 242، ح 617
حدیث (812) امام موسی کاظم (ع) فرمودند:
إنَّ العاقِلَ لايَكذِبُ و إن كانَ فيهِ هَواهُ
خردمند دروغ نمىگويد ، اگرچه ميل او در آن باشد
تحف العقول ، ص 391
حدیث (813) امام باقر (ع) فرمودند:
اَلحَياءُ والإيمانُ مَقرونانِ في قَرَنٍ فَإذا ذَهَبَ أحدُهُما تَبِعَهُ صاحِبُهُ
حيا و ايمان به يك ريسمان پيوستهاند . چون يكى برود ، ديگرى نيز ازپىِ آن برود
الكافى، ج 2، ص 106
حدیث (814) امام حسن عسکری(ع) می فرمایند:
علامات المؤمن خمس: صلاة الإحدى والخمسين وزياره الاربعين والتختم باليمين وتعفير الجبين والجهر ببسم الله الرحمن الرحيمعلامت های مؤ من پنج چيز است: خواندن پنجاه و يك ركعت نماز (هفده ركعت فريضه و سى و چهار ركعت نافله) خواندن زيارت اربعين و انگشتر در دست راست كردن و پیشانی را در سجده بر خاك گذاشتن و بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمن الرَّحيمِ را بلند گفتن
بحارالأنوار ج 85 ص75 رواية7 باب24
حدیث (815) پيامبر اکرم(ص) می فرمایند:
يا مَعشَرَ الشَّبابِ عَلَيكُم بِالباهِ فَاِن لَم تَستَطيعوهُ فَعَلَيـكُم بِالصّيامِ فَاِنَّهُ وِجاؤُهُاى گروه جوانان! ازدواج كنيد . اگر نمىتوانيد ، روزه بگيريد كه روزه مهارِ شهوت است
كافى ، ج 4، ص 180، ح 2
حدیث (816) امام على (ع) فرمودند:
اِنَّ النّاسَ اِلى صالِحِ الاَْدَبِ اَحْوَجُ مِنْهُمْ اِلَى الْفِضَّةِ وَ الذَّهَبِمردم، به ادب (فرهنگ و تربيتِ) درست ، نيازمندترند، تا به طلا و نقره
مشكاة الأنوار، ص 433
حدیث (817) امام مهدى (عج) فرمودند:
إنّا يُحيطُ عِلمُنا بأنبائِكُم و لايعَزُبُ عَنّا شَىءٌ مِن أخبارِكُمما از همه خبرهاى شما آگاهيم و چيزى از خبرهاى شما از ما پنهان نيست
بحار الأنوار ، ج 53 ، ص 175
حدیث (818) پيامبر اکرم(ص) فرمودند:
اَلضَّيفُ يَنزِلُ بِرِزقِهِ وَيَرتَحِلُ بِذُنوبِ اَهلِ البَيتِ
ميهمان، روزى خود را میاورد و گناهان اهل خانه را میبرد
بحارالأنوار، ج 75، ص 461، ح 14
حدیث (819) امام صادق (ع) فرمودند:
طُوبى لِمَن لَم تُلهِهِ الْأمانِيُّ الْكاذِبَةُ
خوشا بر آن كه آرزوهاى دروغين سرگرمش نكند
بحارالأنوار ، ج 75 ، ص 280
حدیث (820) امام صادق (ع) فرمودند:
مَن حَسُنَ بِرُّهُ فى اَهلِ بَيتِهِ زيدَ فى رِزقِهِ
هر كس به شايستگى در حقّ خانوادهاش نيكى كند، روزيش زياد میشود
الدعوات الراوندى، ص 127
حدیث (821) امام علی(ع) فرمودند:
اِصبِر عَلى مَرارَةِ الحَقِّ وَ ايّاكَ اَن تَنخَدِعَ لِحَلاوَةِ الباطِلِ
تلخى حق را تحمل كن، و مبادا كه فريب شيرينى باطل را بخورى
غررالحكم، ح 2472
حدیث (822) امام علی(ع) می فرمایند:
كُلُّ عَزيزٍ داخِلٌ تَحتَ القُدرَةِ فَذَليلٌهر عزيزى كه تحت قدرت و سلطهاى باشد ذليل است
تحف العقول ص215
حدیث (823) پيامبر اکرم(ص) می فرمایند:
ايّاكَ اَن تَضحَكَ مِن غَيرِ عَجَبٍ ، اَو تَمشىَ و تَتَـكَلَّمَ فى غَيرِ اَدَباز خنديدنِ بى تعجّب [و بىجا] يا راه رفتن و سخن گفتنِ بىادبانه بپرهيز
غرر الحكم، ح 10599
حدیث (824) امام علی(ع) می فرمایند:
لا تَصفُو الخِلَّةُ مَعَ غَيرِ اَديبٍ
دوستى با شخص بىادب ، صميمانه نخواهد شد.
بحار الأنوار، ج67، ص400
حدیث (825) امام علی(ع) می فرمایند:
لا يَراَسُ مَن خَلا عَنِ الاَدَبِ وَ صَبا اِلَى اللَّعِبِ
كسى كه از ادب بىبهره باشد و شيفته بازى شود، به رياست نمی رسد.
غرر الحكم، ح 4786
حدیث (826) امام حسن عسكرى(ع) می فرمایند:
لَيْسَ مِنَ الاَْدَبِ اِظْهارُ الْفَرَحِ عِنْدَ الْمَحْزونِ
شادى كردن در حضور غمگين، از ادب به دور است
غرر الحكم، ح 10875
حدیث (827) پیامبر اکرم(ص) می فرمایند:
اول ما یسالون عنه الصلوات الخمس
اولین چیزی که از انسانها سؤال می شود، نمازهای پنج گانه است
کنز العال ، ج 7، حدیث 18859
حدیث (828) خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند:
عُمّالُكُم اَعمالُكُم، كَما تَـكونونَ، يُوَلّى عَلَيكُم
كارگزاران شما [نتيجه] اعمال شما هستند، همان گونه كه هستيد، بر شما حكومت مىشود
شرح شهاب الاخبار، ص 260
حدیث (830) خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند:
اُعفُ عَمَّن ظَـلَمَكَ وَصِل مَن قَطَعَكَ وَ اَعطِ مَن حَرَمَكَ
گذشت كن از كسى كه به تو ظلم كرده ، رابطه برقرار كن با كسى كه با تو قطع رابطه كرده و عطا كن به كسى كه از تو دريغ نموده است.
اعلام الدين ، ص 96
حدیث (831) حضرت امیر المومنین(ع) می فرمایند:
وَ مَن اَعانَ نَفسَهُ فى هَوى نَفسِهِ فَقَد اَشرَكَ نَفسَهُ فى قَتلِ نَفسِه
و هر كس نفس خود را در خواهشهايش يارى رساند، در قتل خود همدستِ نفس شده است.
شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید،ج20،ص 304
حدیث (832) امام حسين(ع) می فرمایند:
اَللّهُمَّ لا تَسْتَدْرِجنى بِالاِْحسانِ وَ لا تُؤَدِّبْنى بِالْبَلاء
خدايا! با غرق كردن من در ناز و نعمت، مرا به پرتگاه عذاب خويش مَكشان و با بلايا (گرفتارىها) ادبم مكن
عيون اَخبار الرضا ، ج 1، ص 107 ح 1
حدیث (833) حضرت امیر المومنین(ع) می فرمایند:
المَوَدَّةُ قَرابَةٌ مُستَفادَةٌ
دوستى، خويشاوندى اكتسابى است
الكافي : ج 8 ، ص 23 ، ح 4
حدیث (834) امام صادق(ع) می فرمایند:
صِلَةُ الاَْرحامِ تُزَ كّى الاَْعمالَ وَتُنمى الاَْموالَ وَ تَدفَعُ البَلوى وَتُيَسِّرَ الحِسابَ وَتُنسِئُ فِى الاَجَلِ
صله رحم، اعمال را پاكيزه، اموال را بسيار، بلا را برطرف و حساب (قيامت) را آسان میكند و مرگ را به تأخير می اندازد
كافى، ج 2، ص 157، ح 33
حدیث (835) پیامبر اکرم(ص) می فرمایند:
اَدِّبوا اَولادَكُمْ عَلى ثَلاثِ خِصالٍ : حُبِّ نَبيِّكُمْ و حُبِّ اَهْلِ بَيْتِهِ وَ عَلى قِراءَةِ الْقُرآنِ
فرزندانتان را به سه چيز ادب كنيد: عشق به پيامبرتان، عشق به خاندان او، و قرآن خواندن.
غرر الحكم، ح 4488
حدیث (836)حضرت علی(ع) می فرمایند:
فنيرزوا إن قدرتم كل يوم يعني تهادوا و تواصلوا في الله
اگر می توانید هر روز را نوروز کنید یعنی در راه خدا به یکدیگر هدیه دهید و با یکدیگر ارتباط برقرار کنید
دعائم الإسلام: ج2 ،ص326
حدیث (837)حضرت علی(ع) می فرمایند:
اَدَّبتُ نَفسى فَما وَجَدتُ لَها بِغَيرِ تَقوَى الاِلهِ مِن اَدَبِ
به ادب و تربيت نفس خود پرداختم و براىآن ادبى بهتر از تقواى الهى در تمام حالاتش نيافتم
اعلام الدين، ص 273
حدیث (838) حضرت امیر المومنین، علی(ع) می فرمایند:
تَحَرِّى الصِّدْقِ وَ تَجَنُّبُ الْكَذِبِ اَجْمَلُ شيمَةٍ وَ اَفْضَلُ اَدَب
راستگو بودن و پرهيز نمودن از دروغ، زيباترين اخلاق و بهترين ادب است
كافى، ج 8 ، ص 150، ح 132
حدیث (839) حضرت علی(ع) می فرمایند:
الیَوم عَمَلٌ وَ لا حِساب وَ غَداً حِسابٌ وَ لا عَمَلامروز (دنیا) روز عمل و هیچ حسابی نیست و فردا روز حساب است و هیچ عملی نیست
الکافی، ج 8، ص 58
حدیث (840) حضرت علی(ع) می فرمایند:
قوتُ الاَجسادِ الطَّعامُ وَ قوتُ الاَرواحِ الاِطعامُغذاى جسم، خوردن و غذاى روح، خوراندن است
مشكاة الأنوار، ص 561
حدیث (841) حضرت علی(ع) می فرمایند:
أَشرَفُ الخَلاَئِقِ اَلوَفَا بِالعَهد
شريفترين خصلتها وفاى به عهد است
غررالحكم، ص251
حدیث (842) امام صادق(ع) می فرمایند:
اِنَّ صِلَةَ الرَّحِمِ وَالبِرَّ لَيُهَوِّنانِ الحِسابَ وَيَعصِمانِ مِنَ الذُّنوبِ
صله رحم و نيكى، حساب (قيامت) را آسان و از گناهان جلوگيرى مىكند
كافى، ج 2، ص 157، ح 31
حدیث (843) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
مَثَلُ العَقلِ فِى القَلبِ كَمَثَلِ السِّراجِ فى وَسَطِ البَيتِ
عقل در دل، همانند چراغ در ميان خانه است
علل الشرايع، ص 98، ح 1
حدیث (844) امام على (ع) می فرمایند:
اَعقَلُ النّاسِ مَن كانَ بِعَيبِهِ بَصيرا وَ عَن عَيبِ غَيرِهِ ضَريرا
عاقلترين مردم كسى است كه به عيبهاى خويش بينا و از عيوب ديگران، نابينا باشد
غررالحكم، ح 3233
حدیث (845) امام على (ع) می فرمایند:
اَعقَلُ النّاسِ مَن غَلَبَ جِدُّهُ هَزْلَهُ وَ استَظهَرَ عَلى هَواهُ بِعَقلِه
عاقل كسى است كه جدّىاش از شوخىاش بيشتر باشد و با كمك عقلش بر هوا و هوسش پيروز گردد
غررالحكم، ح 3355
حدیث (846) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
يا عَلىُّ اَلعَقلُ مَا اكتُسِبَت بِهِ الجَنَّةُ وَ طُلِبَ بِهِ رِضَى الرَّحمنِ
اى على! عقل چيزى است كه با آن، بهشت و خشنودى خداوند مهربان به دست مىآيد.
من لايحضره الفقيه، ج 4، ص 369، ح 5762
حدیث (847) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
رَاسُ العَقلِ بَعدَ الايمانِ بِاللّهِ مُداراةُ النّاسِ فى غَيرِ تَركِ حَقٍّ
كمال عقل پس از ايمان به خدا، مدارا كردن با مردم است به شرط آن كه حق، ترك نشود
تحف العقول، ص 42
حدیث (848) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
إِذا رَأَيتَ مِن أَخيكَ ثَلاثَ خِصالٍ فَارجُهُ: اَلحَياءُ وَالأَمانَةُ وَالصِّدقُ
هر گاه در برادر (دينى) خود سه صفت ديدى به او اميدوار باش: حيا، امانتدارى و راستگويى
نهج الفصاحه، ح 205
حدیث (849) امام على (ع) می فرمایند:
اِجعَلِ الدِّينَ كَهفَكَ وَالعَدلَ سَيفَكَ تَنجُ مِن كُلِّ سوءٍ وَتَظفَر عَلى كُلِّ عَدُوٍّ
دين را پناهگاه و عدالت را اسلحه خود قرار ده تا از هر بدى نجات پيدا كنى و بر هر دشمنى پيروز گردى
غررالحكم، ج2، ص 221، ح 2433
حدیث (850) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
اِنَّما يُدرَكُ الخَيْرُ كُلُّهُ بِالعَقلِ، وَ لا دينَ لِمَن لا عَقلَ لَهُ
همه خوبىها با عقل شناخته مىشوند و كسى كه عقل ندارد، دين ندارد
تحف العقول، ص 54
حدیث (851) امام علی (ع) می فرمایند:
اَلعَقلُ حَيثُ كانَ آلِفٌ مَاْلوفٌ
عقل هر كجا باشد، انسگيرنده و الفتپذير است
غررالحكم، ح 1251
حدیث (852) امام علی (ع) می فرمایند:
ايّاكُم وَ الحَلفَ فَاِنَّهُ يُنفِقُ السِّلعَةَ وَ يَمحَقُ البَرَكَةَ.
از قسم خوردن بپرهيزيد، چرا كه كالا را تلف مى كند و بركت را از بين مى برد.
كافى، ج 5، ص 162، ح 4
حدیث (853) امام حسن عسکری(ع) می فرمایند:
خَصلَتانِ لَيسَ فَوقَهُما شَىْءٌ: أَلاِيمانُ بِاللّهِ وَ نَفعُ الاِخوانِ
دو خصلت است كه بهتر و بالاتر از آنها چيزى نيست: ايمان به خدا و سود رساندن به برادران
تحف العقول، ص520
حدیث (854) امام علی (ع) می فرمایند:
يَنبَغى لِلعاقِلِ اَن يُخاطِبَ الجاهِلَ مُخاطَبَةَ الطَّبيبِ المَريضَ
شايسته است كه برخورد عاقل با نادان، مانند برخورد طبيب با بيمار باشد
غررالحكم، ح 10944
حدیث (855) امام صادق (ع) می فرمایند:
تقبض فیها امراة من ولدی اسمها فاطمه بنت موسی علیهاالسلام و تدخل بشفاعتها شیعتی الجنة با جمعهم
زنی از فرزندان من در قم از دنیا میرود که اسمش فاطمه دختر موسی (ع) است و به شفاعت او همه شیعیان من وارد بهشت میشوند
بحار الانوار، ج ۴۸ صفحه ۳۰۷
حدیث (856) امام صادق (ع) می فرمایند:
اِعلَمى اَنَّ الشّابَّ الحَسَنَ الخُلُقِ مِفتاحٌ لِلخَيرِ ، مِغلاقٌ لِلشَّرِّ وَ اِنَّ الشّابَّ الشَّحيحَ الخُلُقِ مِغلاقٌ لِلخَيرِ مِفتاحٌ لِلشَّرِّ
بِدان كه جوانِ خوشاخلاق ، كليد خوبىها و قفل بدىهاست و جوانِ بداخلاق ، قفل خوبىها و كليد بدىهاست
امالى طوسى ، ص 302، ح 598
حدیث (857) امام علی (ع) می فرمایند:
اَلعَقلُ حِفظُ التَّجارِبِ وَ خَيرُ ما جَرَّبتَ ما وَعَظَكَ
عقل، اندوختن تجربهها (و عمل به آن) است و بهترين تجربه، آن است كه پندت داده
نهج البلاغه، نامه 31
حدیث (858) امام علی (ع) می فرمایند:
مَن شاوَرَ ذَوِى العُقولِ استَضاءَ بِاَنوارِ العُقولِ
هر كس با عقلا مشورت كند، از نور عقلها بهره مىبرد
غررالحكم، ح 8634
حدیث (859) امام علی (ع) می فرمایند:
جاهِد شَهوَتَكَ وَ غالِب غَضَبَكَ وَ خالِف سوءَ عادَتِكَ، تَزكُ نَفسُكَ وَ يَكمُل عَقْلُكَ وَ تَستَـكمِل ثَوابَ رَبِّكَ
با هوا و هوست مبارزه كن، بر خشمت مسلّط شو و با عادتهاى بدت مخالفت كن، تا روحت پاك و عقلت كامل گردد و پاداش پروردگارت را به تمامى دريافت نمايى
غررالحكم، ح 4760
حدیث (860) امام علی (ع) می فرمایند:
اِنَّ بِذَوِى الْعُقولِ مِنَ الْحاجَةِ اِلَى الاَْدَبِ كَما يَظْمَأُ الزَّرْعُ اِلَى الْمَطَر
نياز عاقلان به ادب، همانند نياز كشتزار به باران است
غررالحكم، ح 3475
حدیث (861) امام حسين (ع) می فرمایند:
لا يَكمُلُ العَقلُ اِلاّ بِاتِّباعِ الحَقِّ
عقل، جز با پيروى از حق، كامل نمىشود
اعلام الدين، ص 298
حدیث (862) پيامبر اكرم(ص) می فرمایند:
باكِروا طَـلَبَ الرِّزقِ وَ الحَوائِجِ فَاِنَّ الغُدُوَّ بَرَكَةٌ وَ نَجاحٌ
در پى روزى، سحر خيز باشيد؛ چرا كه حركت در آغاز روز، [مايه] بركت و پيروزى است
المعجم الاوسط، ج 7، ص 194، ح 7250
حدیث (863) امام علی (ع) می فرمایند:
صيانَةُ المَراَةِ اَنـعَمُ لِحالِها وَ اَدوَمُ لِجَمالِها
محفوظ بودن زن، براى سلامتی اش مفيدتر است و زيبايى او را با دوامتر می كند
غررالحكم، ح 5820
حدیث (864) امام صادق (ع) می فرمایند:
الاَكلُ عِندَ اَهلِ المُصيبَةِ مِن عَمَلِ الجاهِليَّةِ وَ السُّنَّةُ البَعثُ اِلَيهِم بِالطَّعامِ
غذا خوردن نزد مصيبت زدگان و با خرج آنان، از رفتارهاى جاهليت است و سنّت پيامبر(ص) فرستادن غذا براى مصيبت زدگان است
من لايحضره الفقيه، ج 1، ص 182
حدیث (865) امام علی (ع) می فرمایند:
اَلْعاقِلُ مَنْ اَحْسَنَ صَنائِعَهُ وَ وَضَعَ سَعْيَهُ فى مَواضِعِهِ
عاقل كسى است كه كارهايش را خوب انجام دهد و تلاشى كه مىكند، به جا باشد.
غررالحكم، ح 1798
حدیث (866) حضرت محمد(ص) می فرمایند:
لا فَقرَ اشَدُّ مِنَ الجَهلِ لامالَ اَعودُ مِنَ العَقلِ
هیچ فقری سخت تر از نادانی نیست و هیچ مالی سودمندتر ازعقل نیست
اصول کافی ج1ص30
حدیث (867) امام علی (ع) می فرمایند:
بَرَكَةُ العُمرِ فى حُسنِ العَمَلِ
بركت عمر در خوب انجام دادنِ كارهاست
غررالحكم ، ح 4434
حدیث (868) پيامبر اكرم(ص) می فرمایند:
مَن ساءَ خُلقُهُ عَذَّبَ نَفسَهُ وَ مَن كَبُرَ هَمُّهُ سَقُمَ بَدَنُهُ
هر كس بد اخلاق باشد، خودش را عذاب مىدهد و هر كس غم و غصهاش زياد شود، تنش رنجور مىگردد
نهج الفصاحه، ح 3002
حدیث (869) امام على(ع) می فرمایند:
وُصولُ المَرءِ اِلى كُلِّ ما يَبتَغيهِ مِن طيبِ عَيشِهِ وَ اَمنِ سِربِهِ وَ سَعَةِ رِزقِهِ بِحُسنِ نيَّتِهِ وَ سَعَةِ خُلظِهِ
انسان، با نيّت خوب و اخلاق خوب، به تمام آنچه در جستجوى آن است، از زندگى خوش و امنيت محيط و روزى زياد، دست مىيابد
غررالحكم، ح 10141
حدیث (870) امام على(ع) می فرمایند:
اَلظَّنُّ الصَّوابُ مِن شيَمِ اُولِى الاَلباب
خوش گمانى، از اخلاق عاقلان است.
غررالحكم، ح 1386
حدیث (871) امام صادق (ع) می فرمایند:
اِذا اَرادَ اللّهُ بِقَومٍ هَلاكا ظَهَرَ فيهِمُ الرِّبا
هنگامى كه خداوند بخواهد ملتى را نابود كند، رباخوارى در ميان آنان رواج می يابد
وسائل الشيعه، ج 18، ص 123، ح 17
حدیث (872) امام على (ع) می فرمایند:
اَلبَرَكَةُ فى مالِ مَن آتَى الزَّكاةَ وَ واسَى المُؤمِنينَ وَ وَصَلَ الاَقرَبينَ
بركت در مال كسى است كه زكات بپردازد، به مؤمنان مدد و يارى رساند و به خويشاوندان كمك نمايد
تحف العقول، ص 172
حدیث (873) حضرت على (ع) می فرمایند:
لا يَسعَدُ أحَدٌ إلاّ بِإقامَةِ حُدودِ اللّهِ وَ لا يَشقى أحَدٌ إلاّ بِإِضاعَتِها
هيچ كس جز با اجراى حدود و احكام خدا خوشبخت نمىشود و جز با ضايع كردن آن بدبخت نمىگردد
غررالحكم، ح10853
حدیث (874) حضرت على (ع) می فرمایند:
اِنَّ العِلمَ حَياةُ القُلوبِ وَ نورُ الاَْبصارِ مِنَ العَمى وَ قُوَّةُ الاَْبدانِ مِنَ الضَّعفِ
به راستى كه دانش، مايه حيات دلها، روشن كننده ديدگان كور و نيروبخش بدنهاى ناتوان است
امالى صدوق، ص 493، ح 1
حدیث (875) امام باقر (ع) می فرمایند:
اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ يَقى بِالتَّقوى عَنِ العَبدِ ما عَزُبَ عَنهُ عَقلُهُ وَ يُجَلّى بِالتَّقوى عَنهُ عَماهُ وَ جَهلَهُ
خداوند عزوجل به وسيله تقوا، انسان را از آنچه عقلش به آن نمىرسد، حفظ مىكند و كوردلى و نادانى را از او دور مىنمايد.
كافى، ج 8، ص 52، ح 16
حدیث (876) حضرت علی (ع) می فرمایند:
مَنِ اقتَصَرَ عَلى بُلغَةِ الكَفافِ فَقَدِ انتَظَمَ الراحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفضَ الدَّعَةِ
هر كس به مقدار كفايت، قناعت كند، آسايش مىيابد و براى خويش زمينه گشايش فراهم مىكند.
نهج البلاغه، حكمت 377
حدیث (877) حضرت علی (ع) می فرمایند:
اِتَّهِمُوا عُقولَكُم فَاِنِّهُ مِنَ الثِّقَةِ بِها يَكونُ الخَطاءُ
عقل خويش را زير سؤال ببريد؛ زيرا از اعتماد به آن، خطاها سرچشمه مىگيرد.
غررالحكم، ح 2570
حدیث (878) امام صادق (ع) می فرمایند:
يَعيشُ النّاسُ بِاِحسانِهِم اَكثَرَ مِمّا يَعيشونَ بِاَعمارِهِم وَ يَموتون بِذُنوبِهِم اَكثَرَ مِمّا يَموتونَ بِآجالِهِم
مردم، بيشتر از آنكه با عمر خود زندگى كنند، با احسان و نيكوكارى خود زندگى مىكنند و بيشتر از آنكه با اجل خود بميرند، بر اثر گناهان خود مىميرند.
دعوات الراوندى، ص 291، ح 33
حدیث (879) حضرت علی (ع) می فرمایند:
اَلعاقِلُ مَن صانَ لِسانَهُ عَنِ الغيبَةِ
عاقل كسى است كه زبانش را از بدگويى پشت سر ديگران، نگه دارد.
غررالحكم، ح 1955
حدیث (880) امام رضا (ع) می فرمایند:
رَحِمَ اللّهُ عَبدا اَحيا اَمرَنا ... يَتَعَلَّمُ عُلومَنا وَ يُعَلِّمُهَا النّاسَ ، فَاِنَّ النّاسَ لَو عَلِموا مَحاسِنَ كَلامِنا لاَتَّبَعونا
رحمت خدا بر بندهاى را كه امر ما را زنده كند... دانشهاى ما را فرا گيرد و به مردم بياموزد. اگر مردم زيبايىهاى سخنان ما را مىدانستند، از ما پيروى مىكردند
معانى الأخبار ، ص 180، ح 1
حدیث (881) حضرت محمد (ص) می فرمایند:
اِنَّما اَهلَكَ النّاسَ العَجَلَة وَ لَو اَنَّ النّاسَ تَثَـبَّتوا لَم يَهلِك اَحَد
مردم را، در حقيقت، شتابزدگى به هلاكت انداخته است، اگر مردم، از شتابزدگى بهدور بودند، هيچ كس هلاك نمىشد
محاسن، ج 1، ص 340، ح 697
حدیث (882) امام صادق (ع) می فرمایند:
اَرْوَحُ الرَّوْحِ اَلْيَأسُ مِنَ النّاسِ
بهترين راحتى و آسودگى، بىتوقعى از مردم است
كافى ، ج 8، ص 243، ح 337
حدیث (883) حضرت محمد (ص) می فرمایند:
فِى الاِنسانِ مُضغَةٌ اِذا هىَ سَلِمَت وَ صَحَّت سَلِمَ بِها سائرُ الجَسَدِ، فَاذا سَقِمَت سَقِمَ بِها سائرُ الجَسَدِ وَ فَسَدَ، وَ هِىَ القَل
در انسان پاره گوشتى است كه اگر آن سالم و درست باشد، ديگر اعضاى بدنش هم با آن سالم مىشوند و هرگاه آن بيمار شود، ديگر اعضاى بدنش بيمار و فاسد مىگردند. آن پاره گوشت، قلب است.
خصال، ص 31، ح 109
حدیث (884) امام موسی کاظم (ع) می فرمایند:
قَليلُ العَمَلِ مِن العالِمِ مَقبولٌ مُضاعَفٌ
عمل كم ، قبول و دو چندان مىشود.
ميزان الحكمة : ج 4 ، ص 3595
حدیث (885) امام على (ع) می فرمایند:
قَد خاطَرَ بِنَفسِهِ مَنِ استَغنى بِرَأيِهِ
هر كس خود را، از رأى و نظر ديگران بىنياز بداند، خودش را به خطر انداخته است.
من لايحضره الفقيه، ج 4، ص 388، ح 5834
حدیث (886) حضرت محمد (ص) می فرمایند:
اَلصِّدقُ طُمَأْنينَةٌ وَ الكَذِبُ ريبَةٌ
راستگويى [مايه] آرامش و دروغگويى [مايه] تشويش است
نهج الفصاحه، ح 1864
حدیث (887) حضرت علی(ع) می فرمایند:
اَعَزُّ العِزِّ العِلمُ ؛ لاِءَنَّ بِهِ مَعرِفَةُ المَعادِ وَ المَعاشِ، وَ اَذَلُّ الذُّلِّ الجَهلُ ؛ لاِءَنَّ صاحِبَهُ اَصَمُّ ، اَبكَمُ ، اَعمى ، حَيرانُ
عزيزترين عزّت، دانش است، چرا كه با آن معاد شناخته مىشود و راه كسب معاش به دست مىآيد و خوارترين خوارى، نادانى است، چرا كه نادان كر و لال و كور و سرگردان است
نزهة الناظر، ص 70، ح 65
حدیث (888) حضرت علی(ع) می فرمایند:
الحِلمُ حِجابٌ مِنَ الآفا
بردبارى، مانعى در برابر آفتهاست
غررالحكم، ح 720
حدیث (889) امام صادق (ع) می فرمایند:
اَوَّلُ النَّظَرَةِ لَكَ وَ الثّانيَةُ عَلَيكَ وَ لا لَكَ وَ الثّالِثَةُ فيهَا الهَلا
نگاه اول [ناخودآگاه به نامحرم] براى تو [حلال[ است و نگاه دوم ممنوع است و حرام و نگاه سوم، هلاكتبار است
من لايحضره الفقيه، ج 3، ص 474، ح 4658
حدیث (890) امام على (ع) می فرمایند:
اَلبَغىُ يَصرَعُ الرِّجالَ وَ يُدنِى الاآجال
ظلم و تجاوز، انسان را زمين مىزند و مرگها را نزديك مىسازد.
غررالحكم، ح 1494
حدیث (891) امام علی (ع) می فرمایند:
اِتَّقُوا اللّهَ وصُونوا دِينَكُم بِالوَرَعِ
از خدا پروا كنيد و با پارسايى از دينتان پاسدارى نماييد .
الكافي: ج 2 ، ص 76 ، ح 2
حدیث (892) امام علی (ع) می فرمایند:
اَطيَبُ العَيشِ القَناعَة
خوشترين زندگى، زندگى با قناعت است
غررالحكم، ح 2918
حدیث (893) پيامبر اکرم (ص) می فرمایند:
اِنَّ العَبدَ لِيُذنِبُ الذَّنبَ فَيَنسى بِهِ العِلمَ الَّذى كانَ قَد عَلِمَهُ
انسان گناه مىكند، پس با آن، علمى را كه پيشتر مىدانسته، از ياد مىبرد
عدّة الداعى، ص 197
حدیث (894) پيامبر اکرم (ص) می فرمایند:
فاطمه بضعه منى من سرها فقد سرنى و من سإها فقد سإنى, فاطمه اعز الناس على
فاطمه پاره وجود من است, هر كه او را خوشحال كند مرا خوشحال كرده و هر كه او را بيازارد مرا آزار داده. فاطمه در نزد من عزيزترين مردم است
بحارالانوار, ج43, ص23
حدیث (895) پيامبر اکرم (ص) می فرمایند:
اِذا دَخَلَ اَحَدكُم بَيتَهُ فَليُسَلِّم، فَاِنَّهُ يُنزِلُهُ البَرَكَةَ وَ تُؤنِسُهُ المَلائِكَةُ
هرگاه يكى از شما به خانه خود وارد مىشود، سلام كند، چرا كه سلام بركت مىآورد و فرشتگان با سلام دهنده انس مىگيرند
علل الشرايع، ج 2، ص 583، ح 23
حدیث (896) پيامبر اکرم (ص) می فرمایند:
اَعظَمُ النِّساءِ بَرَكَةً اَيسَرُهُنَّ صَداق
با بركت ترين زنان، كم مهريّهترين آنان است.
السنن الكبرى، ج 7، ص 235
حدیث (897) پيامبر اکرم (ص) می فرمایند:
رَحِمَ اللّهُ اَبَا البَناتِ، اَلبَناتُ مُبارَكاتٌ مُحَبِّباتٌ وَ البَنونَ مُبَشِّراتٌ وَ هُنَّ الباقياتُ الصّالِحاتُ
رحمت خدا بر پدرى كه داراى دخترانى است! دختران، با بركت و دوست داشتنىاند و پسران، مژده آورند. دختران باقيات الصالحات (بازماندگان شايسته)اند.
مستدرك الوسائل، ج 15، ص 115، ح 17700
حدیث (898) پيامبر اکرم (ص) می فرمایند:
مَن تَسَمّى بِاسمى يَرجو بَرَكَتى وَ يُمنى، غَدَت عَلَيهِ البَرَكَةُ وَ راحتَ اِلى يَومِ القيامَةِ
هر كس به نام من نامگذارى كند و بركت و خجستگى مرا اميد داشته باشد، بركت به سوى او خواهد آمد و تا قيامت (باقى) خواهد بود.
كنزالعمّال، ح 45221
حدیث (899) امام موسی کاظم (ع) می فرمایند:
إنّ اللّهَ جَلَّ وعَزَّ يُبغِضُ العَبدَ النَّوّامَ الفارِغَ
خداوند عزّوجلّ ، بنده خواب آلوده بىكار را دشمن دارد
الكافي: ج 5 ، ص 84 ، ح 2
حدیث (900) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند:
اِنَّ اِبنَتى فاطمه مَلَأ اللهُ قَلبَها وَ جَوارِحَها ايماناً وَ يَقيناً
بدرستیکه خداوند تمام وجود دخترم فاطمه را لبريز از ايمان و يقين به خود گردانیده است
بحارالانوار، ج43، ص29